Przebieg leczenia ortodontycznego

Pierwsza wizyta

Jest to jedna z najważniejszych wizyt w całym, długim procesie leczenia ortodontycznego. Pierwszym jej etapem jest oczywiście wywiad z Pacjentem, czyli wysłuchanie problemów, z którymi się zgłosił. Lekarz zbiera informacje na temat ogólnego stanu zdrowia Pacjenta, zdrowia jamy ustnej, przyczyn i motywacji do podjęcia leczenia. Następnie lekarz wstępnie bada mięśnie twarzy i stawy skoroniowo-żuchwowe, sprawdza ustawienie zębów względem siebie, a następnie stan uzębienia i dziąseł, ocenia sposób połykania śliny i tor oddychania. Jeżeli na tej podstawie lekarz stwierdzi u Pacjenta wadę zgryzu, przystępuje do bardziej szczegółowych badań diagnostycznych.

W Ortodencie już podczas pierwszej wizyty, w jednym miejscu odbywa się cały proces diagnostyczny, na który składają się:

• zdjęcie pantomograficzne  - wykonywane w celu oceny stanu zębów i ich korzeni, kości wyrostka zębodołowego oraz położenie zębów zatrzymanych (obrazowanie 2D);
• zdjęcie cefalometryczne  - zdjęcie boczne głowy potrzebne do wykonania analizy cefalometrycznej. Dzięki niej możemy dowiedzieć się jak poważna jest dana wada zgryzu, czy jest tylko na poziomie zębowym, czy też szkieletowym, a to pozwala na zastosowanie właściwego leczenia. Z tego zdjęcia uzyskujemy również informacje o położeniu względem siebie kości twarzoczaszki, a także możemy sprawdzić kąty nachylenia zębów względem kości wyrostka zębodołowego;
• zdjęcia cyfrowe - zdjęcia potrzebne do oceny proporcji i symetrii twarzy, profilu oraz ustawienia zębów względem tkanek miękkich (zwłaszcza warg);
• wyciski szczęki i żuchwy pod gipsowe modele diagnostyczne. Na modelach wykonujemy analizę symetrii łuków zębowych, rozmiaru zębów, a także ilości miejsca potrzebnego do wyprostowania stłoczonych zębów (tzw. analiza modeli)

Druga wizyta

Wizyta ma charakter informacyjny, na podstawie wcześniejszych badań i stworzonych modeli diagnostycznych lekarz przedstawia przygotowany plan leczenia. Pacjent dowiaduje się jakie aparaty powinny być użyte do leczenia jego wady zgryzu, jakie będą koszty oraz przybliżony czas leczenia. Uzyskuje również informacje o przebiegu samego leczenia oraz o zmianach jakie będą zachodziły w jego jamie ustnej w wyniku postępu w prostowaniu zębów.

W Ortodencie staramy się leczyć wady zgryzu bez usuwania zębów stałych, dlatego oprócz tradycyjnych aparatów stałych w wielu przypadkach stosujemy aparaty dodatkowe, służące uzyskaniu miejsca potrzebnego do wyprostowania zębów. Dzięki doświadczeniu i szerokiej gamie metod leczenia stosowanych naszej palcówce zawsze dobieramy metody spełniające oczekiwania naszych Pacjentów.

Po zaakceptowaniu planu leczenia przystępujemy do działania.

Trzecia wizyta

Polega na założeniu aparatu stałego lub przymiarce, jeżeli rodzaj aparatu tego wymaga. Założenie aparatu jest zabiegiem całkowicie bezbolesnym i trwa około godziny. Podczas tej wizyty Pacjent zostaje również poinformowany o  możliwych utrudnieniach związanych z użytkowaniem aparatu.

W przypadku leczenia ortodontycznego bardzo ważna jest higiena, dlatego lekarz przeprowadza szczegółowy instruktaż  higieny jamy ustnej, a Pacjent otrzymuje specjalny zestaw do czyszczenia zębów i aparatu.

Od momentu założenia aparatu rozpoczyna się aktywna faza leczenia ortodontycznego. Warunkiem powodzenia całego procesu są jest przestrzeganie zaleceń lekarza i regularne wizyty kontrolne.

Wizyty kontrolne

Wizyty kontrolne są nieodłącznym etapem skutecznego procesu leczenia ortodontycznego. Muszą być regularne. W zależności od kilku czynników częstotliwość takich wizyt waha się między 4 a 6 tygodniami. Podczas takich wizyt ortodonta w odpowiedni sposób reguluje aparat. Najczęściej aktywuje się aparat poprzez wymianę łuków ortodontycznych i ligatur. Zaniedbanie wizyt kontrolnych może wydłużyć okres leczenia, a nawet prowadzić do powikłań w leczeniu – aparaty ortodontyczne, a w szczególności aparaty stałe pozostające bez kontroli przez kilka miesięcy, mogą być dla Pacjentów szkodliwe. Aparaty nie są wystarczającym narzędziem i nie są samowystarczalne. Leczenie polega na świadomych i skrupulatnie zaplanowanych i kontrolowanych działaniach lekarza, przy pomocy narzędzia jakim są aparaty.

Zdjęcie aparatu i okres retencji.

Po zakończeniu aktywnego leczenia lekarz zdejmuje aparat. Zwykle jest to zabieg bezbolesny i trwa od kilkudziesięciu sekund do kilku minut. W dniu zdjęcia aparatu rozpoczyna się okres retencji, czyli proces stabilizacji efektów leczenia. Jest on tak samo ważny jak okres aktywnego leczenia. Pacjentowi zakłada się tzw. retainer, czyli aparat retencyjny, którego celem jest utrzymanie zgryzu i ustawienia zębów w osiągniętej leczeniem pozycji. Retainery mają najczęściej postać przezroczystych nakładek, które należy zakładać na noc. Ich działanie również wymaga wizyt kontrolnych, jednak odbywają się one dużo rzadziej niż te w okresie aktywnego leczenia, średnio co ok. 6 miesięcy.