Licówki porcelanowe
Licówka porcelanowa to cienka płytka, która przyklejana jest do wargowej powierzchni zębów przednich. Jest to bardzo popularna, skuteczna i relatywnie niedroga metoda poprawy estetyki zębów. Licówki stosuje się głównie w celu poprawy nieestetycznych wad uzębienia, zarówno przebarwień, jaki i uszkodzeń, nieprawidłowego ustawienia czy zamknięcia szpar między zębami (diastemy).
Licówki ceramiczne są dość kosztowne, jednak mimo tego, jest to jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów w stomatologii estetycznej. Dzięki nim naturalne zęby zyskują zupełnie nowe oblicze, twarz zyskuje nowy uśmiech, a Pacjent dobry nastrój i pewność siebie.
Licówki porcelanowe dają rewelacyjne efekty optyczne, ze względu na swoje właściwości – porcelana przenosi, pochłania i odbija światło w naturalny sposób, idealnie imitując własne zęby. To jednak nie jedyne zalety. Dobrze wykończone i wypolerowane krawędzie licówek pomagają w utrzymaniu higieny. Są biologicznie obojętne, tzn. że nie powodują żadnych odczynów alergicznych i podrażnień. Samo przygotowanie zęba jest bardzo oszczędne, w celu nałożenia licówki usuwana jest niewielka ilość tkanek własnych naturalnego zęba Pacjenta.
Współczesna stomatologia dysponuje licówkami o bardzo długim okresie wytrzymałości, mocowanie licówek jest bardzo stabilne więc ryzyko odpadnięcia jest minimalne. Zachowują swój wygląd przez długi czas, porcelana nigdy się nie przebarwia i w przeciwieństwie do koron nie pogrubiają sztucznie zęba, są bardzo subtelne i naturalne. Wystarczy odpowiednia higiena jamy ustnej oraz regularne wizyty u stomatologa, by utrzymać te niesamowite efekty.
W pewnych przypadkach zastosowanie licówek jest niemożliwe. Lekarze odradzają ich stosowanie ze względu na niekorzystne przeciążenia lub ryzyko szkodliwego działania bakterii. Wówczas pacjenci powinni skorzystać z alternatywy, w postaci np. koron ceramicznych. Jest kilka ogólnych przeciwskazań do stosowania licówek:
- choroby dziąseł i przyzębia (paradontoza);
- bruksizm (zaciskanie i zgrzytanie zębami), niektóre wady zgryzu;
- silne przebarwienia zębów;
- zbyt mała ilość szkliwa (rozległe wypełnienia);
- ząb leczony kanałowo;
- szkodliwe nawyki, takie jak obgryzanie paznokci (mogą doprowadzić do utraty licówki).
Przebieg leczenia
Przed przystąpieniem do leczenia licówkami konieczna jest konsultacja, w celu wykluczenia przeciwwskazań ewentualnych przeciwwskazań. Często również, przed założeniem licówki zalecany jest zabieg wybielania zębów.
Na początku pobierany jest wycisk, który pozwoli uzyskać odpowiedni model gipsowy, na podstawie którego przygotowywana jest licówka.
Na kolejnej wizycie, za pomocą kompozytu, nanoszony jest nowy kształt zębów. Pacjent wraz z lekarzem konsultują jego wygląd i mogą wprowadzić ewentualne poprawki.
Kolejną czynnością jest przygotowanie zęba, czyli jego zeszlifowanie w obrębie szkliwa na powierzchni przedniej i brzegu siecznym. Pobierany jest kolejny wycisk i zakładane są licówki tymczasowe, które zabezpieczają oszlifowany ząb w czasie niezbędnym do wykonania ostatecznej licówki porcelanowej. Podczas tej wizyty dobiera się również odpowiedni kolor licówek.
Podczas ostatniej wizyty przymierza się wykonane w laboratorium licówki oraz przystępuje do ich dokładnego przyklejenia na zębach.Dobre przyleganie licówki zapewniają odpowiednio dobrane kolorystycznie cementy kompozytowe.
Zabiegi są całkowicie bezbolesne, dzięki zastosowaniu znieczulenia miejscowego.